خودکشی

هیچ چیز را دیگر درک نمیکنم . همه چیز برایم بدون مفهوم شده است . شاید باید مرگ را فرا بخوانم . اما مرگ از من فرار میکنم . میخواهم به مرگ برسم . اما قاصرم از رسیدن به
آن . شاید باید خودم را حلق آویز کنم ... راه بهتری سراغ داری ؟




به قلم بابالنگ دراز ...

تازگی می خواهم

می خواهم تازه شوم . همه چیز را تازه می خواهم . خانه تازه ٬ لباس تازه ٬ نگاه تازه ٬ تفکر تازه ٬ رفیق تازه ... دلتنگی تازه .
اما هیچ چیز تازه نیست . همه چیز کهنه است . همه چیز تکراریست ٬ هیچ چیز هم تازه نمی شود . نه رفیق ٬ نه نگاه ٬ نه تفکر ٬ نه لباس و نه خانه . حتی دلتنگی ها هم دیگر تازه نمی شود . شاید باید مرگ را تجربه کنم . شاید مرگ تازه باشد . اما مرگ هم تکراریست . این را خوب می دانم ... افسوس !



   
به قلم بابالنگ دراز ...

تنهایی مرگبار

در تنهایی خودم سیر میکردم . به دنبال کسی میگشتم تا تنهاییم را پایان دهد . به نزد آینه رفتم٬ فردی در آن بود که تنهاییم را تمام کرد ٬ ولی حالم را به هم زد . به پشت سرم نگاه کردم تا شاید کسی راببینم که در آینه است و او را بکشم . اما من تنها جلوی آینه بودم . بدم آمد از فرد در آینه ٬ از خودم بدم آمد . آینه را شکستم ٬ فقط برای اینکه دوباره تنها شوم . اما چه تنهایی مرگباری ...





به قلم بابالنگ دراز تنها مانده

ناکجاآباد

ناکجاآباد شهریست در همین نزدیکیها . نه آدرس میخواهد ونه هیچ چیز دیگر . کافیست چشمانت راببندی و به هیچ چیز فکر نکنی . آن وقت تو در ناکجاآبادی هستی که هیچ کس از آن خبر ندارد . هیچ کس هم در آن نیست غیر از تو . میتوانی خودت را در آن ببینی . آنچیزهایی را که تا کنون ندیده ای . از خودت بدت می آید ٬ شاید . شاید هم ... تا حالا خودت را دیده ای ؟


بابالنگ دراز

انتظار بیهوده

میگشایم در را ٬ تا شاید روزی ببینم فردی از آن دور می آید و نوید میدهد مرا که مرگ را تکراری دوباره است . اما این انتظار عبثی است ٬خوب میدانم ٬ ولی چه لذتی دارد انتظار بیهوده ...

 

نوشته شده توسط بابالنگ دراز تازه وارد