تولد وبلاگ این چند نفر ( سومین سال )

یـکی بود ، یکی نبود
تو اون روزگارای قدیم
اون وقتا که همه چیز قشنگ تر از الان بود
توی یه شب بارونی
( آخه اونوقتا خیلی بارون میومد )
یه بنده خدایی به اسم آلبالو تصمیم گرفت یه وبلاگی درست کنه
که چند تا از برو بچه های با معرفت و باحال
دور هم جمع بشن و از حرفای دلشون توی اون وبلاگ بنویسن
اسم اون وبلاگ رو هم گذاشت : این چند نفر
به امید اینکه همیشه این چند نفری باشن که دور شومینه جمع بشن و دو کلمه حرف حساب بزنن
اون موقع ها اولین کسی که دستشو گذاشت توی دست آلبالو پویا بود
که خودش یه وبلاگ داشت به اسم اعترافات یک متهم
و بعد تکیلا و کله خر و خانوم دختر و امید آسمونی و فریاد خاموش و گیسو و بابا لنگ دراز و ساحل و آدم معمولی و ...
اومدن و هر کدوم چند جمله نوشتن و بعد ... همه رفتن
یکی یکی رفتن وبه جز حرفاشون و درد دلاشون و امضاهاشون هیچی نموند
حتی توی خونه خودشونم دیگه خبری نیست
نمی دونم که الان کجان و چیکار می کنن و چرا دیگه خبری از اینجا نمی گیرن
ولی ، اینم جزو رسم و رسوم زندگیه دیگه ..
بعد ، پسرک تنها اومد و عادله و شیما و والریا و دلتنگ و ...
ولی حالا دیگه ماهی یه مطلب دو مطلب هم به زور نوشته میشه
قبلنا ، اون قدیم ندیما هر ماه سی و چند مطلب ... و حالا اینطوری ... دو سه سال دیگه هم اگه بگذاری دیگه اصلا معلوم نیست اصلا کسی سر بزنه اینجا یا نه
خلاصه
سه سال پیش ، 1095 روز پیش ، 26280 ساعت پیش ، 1576800 ثانیه پیش اولین مطلب توی این وبلاگ نوشته شد
و امشب تولدشه
تولدش مبارک
از همین دور سلام خودمو به همه اونایی که نوشته ای ، نظری ، خطی و اسمی در این وبلاگ دارن می رسونم
و البته همه اونایی که پابه پای این وبلاگ بودن و هستن
برای خودم و خیلیا این وبلاگ سرشار از خاطره هاست
خاطره های تلخ و شیرین
بگذریم
خیلیا هستن که دوست دارن جزو بچه های این چند نفر باشن
و خیلی هم خوب می نویسن
دوست دارم اینجا دوباره مثل همون روزا رونق بگیره
از همه شون برای نوشتن توی این وبلاگ دعوت می کنم
و امیدوارم دوباره این خونه قدیمی و پرخاطره رونق بگیره و شلوغ بشه ..
و البته امیدوارم هیچ خونه ای سوت و کور و دلگرفته نباشه .
امشب زیادم شب شادی کردن نیست
همه اینا رو گفتم محض یادآوری و سالگرد ...
منتظر دوستان هستیم .


آلبالو