برای همیشه

روبروی من پشت میز نشست .
به چشماش نگاه کردم .
زیبا بود .
لبخند زد .
ظرف غذا رو به ملایمت هل دادم جلوش .
- بخور .
- تونمی خوری .
- چرا می خورم .
انگشتای قشنگ و کشیدش قاشق نقره ای رو برداشت .
اولین لقمه رو که خورد لبخند زدم .
پوست نازک و رنگپریده گلوش خیلی آروم بالا و پایین رفت .
بهم نگاه کرد و با همون صدای گرم همیشگیش گفت :
- چیزی شده عزیزم ؟
- نه ... دوس دارم نگات کنم .
لقمه دومو که خورد یه لحظه مکث کرد .
به سرفه افتاد .
دستامو زیر چونه گذاشتم و نگاهش کردم .
رنگ صورتش سرخ شد .
دستش می لرزید .
توی چشاش ترس و وحشت موج می زد .
همون چشایی که همیشه پر بود از دروغ اینبار یه جور حس واقعی به خودشون گرفته بودن .
داغ شده بودم .
بلند شد .
دو قدم تلو تلو خورد و بعد
با صورت خورد زمین .
چه زود اثر کرد .
بلند شدم.
وقتی رسیدم کنارش خم شدم و آروم کنار گوشش زمزمه کردم :
- منو ببخش ,
قطره اشکم چکید به روی گونه اش .
صورتش سفید شده بود .
سفید تر و آروم تر از همیشه َ بدون شیطنت و لوندی .
بلند شدم .
از اتاق زدم بیرون .
حالا می تونستم به جرات و با اطمینان بگم :
معشوق من برای همیشه مال خودمه ...برای همیشه .

تراوشات آلبالویی

پیوست :
برای عضو شدن در گروه آلبالو می تونید اینجا بکلیکدید .
توضیحات بعدی رو در مورد گروه بعدا براتون می نویسم .