این چند نفر

این چند نفر

نوشته‌های این وبلاگ توسط گروهی از نویسندگان نوشته می شود
این چند نفر

این چند نفر

نوشته‌های این وبلاگ توسط گروهی از نویسندگان نوشته می شود

دوتا دونه خط موازی



من وتو مثل دو تا خط موازی می مونیم
که توی دفتر مشق اسیر شدیم
نرسیدیم به هم و آخر سر
تو همون دفتر کهنه ،پیر شدیم

با هم و کنار هم ، روزا گذشت
دستای من ، نرسید به دست تو
میدونیم که ما به هم نمی رسیم
مگه با شکست من ، شکست تو

اگه من بشکنم و  ، تو بی خیال
بگذری از من و تنهام بذاری
اگه با تموم این خاطره ها
تو همین دفتر مشق جام بذاری

بعد اون ، نه دیگه من مال منه
نه تو تکیه گاه این شکسته ای
بیا عاشق بمونیم کنار هم
نگو از این نرسیدن خسته ای

ما به هم نمیرسیم ،آخر بازی همینه
آخر عشق دو تا خط موازی همینه!
 

دوست متهم که موزیک پاپ گوش میدهد ....

نظرات 10 + ارسال نظر
یاس یکشنبه 25 آبان‌ماه سال 1382 ساعت 06:20 ب.ظ http://lovelyrose.blogsky.com

سلام
خیلی قشنگ بود
واقعا لذت بردم
این شعر یه جورایی درد من هم هست
.::خوش باشی::.

بهروز وثوق یکشنبه 25 آبان‌ماه سال 1382 ساعت 06:37 ب.ظ http://vosogh.blogsky.com

سلام
متن زیبایی بود:[

شیما یکشنبه 25 آبان‌ماه سال 1382 ساعت 08:33 ب.ظ http://royahayeabi.persianblog.com

سلام ...خیلی قشنگ بود.....ولی من میگم ۲ تا خط موازی هم تو بی نهایت به هم می رسن البته اگه خودشون بخوان...شاد باشی

آلبالو یکشنبه 25 آبان‌ماه سال 1382 ساعت 08:48 ب.ظ

این درست مثل آدما و آرزوهاشونه ... هر دو مثل خط موازی کنار هم ... نه آدما دست از آرزوهای دورو درازشون بر می دارن و نه آرزوها دست از سر آدما .... این وسط وقتی آدما اون آخر کاری می شکنن خط موازی ارزوهاشون هم همونطور می شکنه و باز موازی همون شکنندگی پیش می ره ....این امتداد تا مرگ ادامه داره ... تا مرگ

اشک یکشنبه 25 آبان‌ماه سال 1382 ساعت 11:32 ب.ظ http://ashkeh-mahtab.persianblog.com

سلام ...
خیلی زرنگ شدییییییی
هم اینجا رو آپ میکنی هم وبلاگ خودتو

delphica دوشنبه 26 آبان‌ماه سال 1382 ساعت 03:33 ب.ظ http://delphica.persianblog.com

مثل همیشه!

مینا دوشنبه 26 آبان‌ماه سال 1382 ساعت 11:18 ب.ظ

سلام متن قشنگی بود من خوشحالم یکی پیدا شد که یک وب لاگ درست نوشته
خوش باشین و سر بلند
در ضمن گا هی هم به هم میرسن دو خط به شرطه اینکه بخوان

گالیا دوشنبه 26 آبان‌ماه سال 1382 ساعت 11:29 ب.ظ http://galia12000.persianblog.com

درود...بار اول بود که به اینجا قدم گذاشتم...موسیقیش اساسی قشنگ بود.متن ها رو تک تک خوندم...هر کدوم آخر لمس کردن...کم کم صفحه رسید به آخر.متن خطهای موازی.مثل همون شعری که میگه دو خط موازی هیچ گاه به هم نرسیدن اما در کنار هم راه رفتن.تا آخر دنیا...زیبا بود.روزگار غریبی است.

ستاره یکشنبه 2 آذر‌ماه سال 1382 ساعت 12:31 ب.ظ

قشنگ بود. ولی لازمه اینقدر جدی بگیریم؟
بی خیال نرسیدن.
دنیای نرسیدن شریف تره.

[ بدون نام ] سه‌شنبه 4 آذر‌ماه سال 1382 ساعت 03:04 ب.ظ

kheily toop bood mer3000000000000

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد