این چند نفر

این چند نفر

نوشته‌های این وبلاگ توسط گروهی از نویسندگان نوشته می شود
این چند نفر

این چند نفر

نوشته‌های این وبلاگ توسط گروهی از نویسندگان نوشته می شود

8 سالگی

تولد 8 سالگی "این چند نفر" امسال هم در کمال سکوت و بدون هیچ مهمان و میزبانی برگزار شد.


به امید اینکه "این چند نفر" دوباره بهمان روزهای خوش گذشته برگرده....






پ.ن: پاک کردن نوشته های فریاد خاموش، شاید بدترین اتفاق برای "این چند نفر" در سال گذشته بود. 

...



دلم باندازه همان سه نقطه هایی شده است 

که در پایان نوشته هایم جا خوش کرده اند.

برگرد نازنین!

تا این سطور دوباره بوی شعر و احساس گیرد...


هوادار




هوادارت بودم حوای من،

بی هوا رفتی

بر دار شدم....


نیشخند



زیر چشمی نگاهم می کنی و نیشخندی می زنی


نیشش سهم من است

و

خنده اش سهم تو....



دوستت دارم


برای شکستن این سکوت طلسم شده

نیازی به ورد و جادو نیست

...

..

.

یک "دوستت دارم" کفایت می کند!


  

 

 

 

ناگفته هایت  که زیاد می شود 

می شود سکوت   

سکوت که مبسوط می شود 

می شود بغض   

بغض که سنگین می شود  

می شود اشک   

و اشک... 

می شود گریه

  

نوشته: عادله

شعر نو

 

شعر نو

 

کلمه ها هم دیگر به هم اعتماد ندارند

از هم قافیه شدن می هراسند

شعرهای بی قافیه ...

شعرهای دنیای نو!

 

نوشته : عادله